Sigurd Markusfostre vart konge for den flokken som hadde støtta Håkon Herdebrei, men vart teken til fange av Erling Skakkes menn og halshogd.
Sigurd var son til Sigurd Munn og må ha vorte fødd ein gong før 1155, då faren miste livet i eit slag mot halvbroren Inge. Han vart fostra hos stormannen Markus på Skog, visstnok på Ringsaker i Hedmark. Håkon Herdebrei, motkongen til Magnus Erlingsson, vart drepen 1162, og resten av flokken hans, med Sigurd Hallvardsson jarl i spissen, fann vegen til Markus på Skog; Markus var ein frende av Sigurd jarl. Der tok dei den unge Sigurd til konge for flokken, medan Sigurd jarl framleis var den reelle leiaren deira.
Hausten 1162 og den påfylgjande vinteren heldt kong Sigurd og fylgjet hans seg på Opplanda og i Viken. Sagaene fortel at flokken ofte var delt i to, slik at Markus og kong Sigurd heldt seg litt i bakgrunnen, medan Sigurd jarl utsette seg for større farar. Dei hadde ein stor hær å fø på, og etter kvart førte skort på forsyningar til at dei fór hardare fram enn det folk var vande til. Problemet deira var at Erling Skakke sat i Tønsberg med ein stor hærstyrke, klar til å gjere åtak.
Høvet kom i februar 1163. Då møttest dei to hærstyrkane på Re nordvest for Tønsberg. I slaget som følgde, fall Sigurd jarl, medan resten av flokken rømde til skogs. Heimskringla fortel at Markus og kong Sigurd fekk tak i nokre skip i Viken nokre månadar seinare, og at dei tok seg austover til Konghelle. Dit kom også Erling Skakke, og kong Sigurd og mennene hans søkte ly på Hisingen lengst sør i landet. Bøndene i området trådde støttande til på Sigurd og Markus si side, og Erling nøydde seg med å ta skipa frå dei.
Utan skip fann dei det best å søkje nord i landet til Nidaros. Her skal dei ha blitt godt mottekne, og Sigurd vart formelt teken til konge på Øyrating. Under opphaldet i Nidaros sommaren 1163 fekk flokken deira tilslutning frå mange dugande menn, og dei siglde mannsterke sørover før sommaren var over. 29. september vart dei overraska av ein del av Erlings hærstyrke utanfor Bergen. Markus og kong Sigurd vart tekne til fangar. Sigurd vart halshoggen i Gravdal, medan Markus vart hengd på Kvarven. Resten av flokken vart oppløyst.
Fagrskinna har ein litt anna kronologi når det gjeld hendingane etter slaget på Re enn Heimskringla. Ifølgje forfattaren av Fagrskinna reiste kong Sigurd og Markus til Nidaros fyrst ut på våren 1164, og Markus' og Sigurds fall er følgjeleg sett eit år seinare enn i Heimskringla.
Sigurd Markusfostre kan ikkje tilleggjast nokon sjølvstendig politikk den tida han var konge, ettersom han knappast kan ha vore særleg mykje meir enn 10 år gamal. Fram til slaget på Re var det Sigurd jarl som var leiar for flokken, medan Markus fekk ei meir sjølvstendig rolle i tida etter.